Saturday, December 22, 2012

αυτά τα Χριστούγεννα είναι τα πιό θυμωμένα που θα ζήσω... όπου κι αν γυρίσω, όπου κι αν μιλήσω ακούω την καταστροφή να πλησιάζει... διαλυόμαστε και τίποτα δεν υπάρχει που μπορούμε να κάνουμε
τουλάχιστον να προλάβω να ξεκουραστώ πριν τελειώσουν οι δεκαπέντε μέρες των γιορτών

Friday, December 7, 2012

εξυπνάμαξο

Αυτή η χώρα τελικά έχει πλούσιους στα πιό απίθανα μέρη.

Να τώρα δα, πριν λίγα λεπτά, λίγο πριν τις δώδεκα η ώρα, μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα μας χτύπησαν το κουδούνι. Κι εκεί που αναρωτιέμαι ποιός πέθανε και η καρδιά μου κοντεύει να σπάσει από την ταραχή, μια μεθυσμένη φωνή από το θυροτηλέφωνο ζητάει να μετακινήσουμε το αυτοκίνητο διότι λέει του κλείνουμε το πάρκιν.

Η μικρή πικάντικη λεπτομέρεια είναι πως ο γείτονας δεν έχει πάρκιν. Όμως έχει ρίξει τσιμεντάκι στην άκρη του πεζοδρομίου κι έχει αγοράσει την σχετική ταμπέλα. Και χτυπάει τα κουδούνια του ξένου κόσμου τα μεσάνυχτα για να τραβήξουν το αυτοκίνητο ώστε να μπορέσει να παρκάρει πάνω στο πεζοδρόμιο, μπροστά στο σπίτι του ενώ ο δρόμος όλος είναι ΑΔΕΙΟΣ.

Όπως όλοι καταλάβατε, ο γείτονας έχει πολλά λεφτά και έχει αγοράσει smartcar, εξυπνάμαξο δηλαδή. Ξέρεις, αυτά τα αυτοκίνητα που τους μιλάς και απαντάνε. Ε, αυτά τα αυτοκίνητα εκτός από έξυπνα είναι και ευαίσθητα και αν τα παρκάρεις στο δρόμο αισθάνονται φτηνά, του δρόμου.

Μαλάκα. Ε, μαλάκα!

Sunday, October 28, 2012

ΟΧΙ στο ζύμωμα, ναι στην τέλεια ελαστική ψίχα στο ψωμί

  Μιας και στα σοβαρά ζητήματα μάς σώθηκε το ΟΧΙ, θα πω ΟΧΙ στο ζύμωμα και θα σας αποκαλύψω τον τρόπο για τέλειο ψωμί χωρίς κόπο.

  Η διαδικασία χρειάζεται 145 λεπτά για να ολοκληρωθεί (~3 ώρες) οπότε ξεκινήστε πρωί για να έχετε έτοιμο ψωμί το μεσημέρι. Μετά από μήνες που φτιάχνω ψωμί κατέληξα στα εξής αλεύρια:
- αλεύρι σκληρό,
- αλεύρι για ζυμωτό ψωμί και
- αλεύρι για τσουρέκι.

 Υλικά
- 900 γρ αλεύρι (300 από κάθε είδος)
- 600 γρ χλιαρό νερό
(update1: ίσως χρειαστεί να προσθέσετε λίγο νερό ή λίγο αλεύρι ώστε η ζύμη να μην είναι αντίστοιχα πολύ σκληρή ή πολύ νερουλή, κάντε ένα δυό φορές τη συνταγή και μετά θα σας είναι πολύ ευκολότερο να καταλάβετε τι και πόσο)
- 2 φακελάκια μαγιά
- 3 κουταλάκια αλάτι
- 1 κουταλάκι ζάχαρη

 Σκεύη 
- Μία ζυγαριά ακριβείας
- Λαδόκολλα
- Μια κρησάρα ή πολύ ψιλό σουρωτήρι
- Δύο γυάλινες λεκάνες, μια μεγάλη και μια ένα μέγεθος μικρότερη (η μικρότερη θα παίξει το ρόλο του καπακιού της μεγάλης)
- Δύο ταψιά (ένα για να βάλουμε τα καρβελάκια και ένα για να τα σκεπάσουμε όσο φουσκώνουν)
- Σπάτουλα ζαχαροπλαστικής χωρίς λαβή για να μαζέψουμε τη ζύμη από τα τοιχώματα της λεκάνης (προαιρετικά)

 Διαδικασία 
- βάζουμε το χλιαρό νερό στη μεγάλη λεκάνη
- βάζουμε τα αλεύρια στη μικρή λεκάνη. SOS, κρησαρίζουμε πάντα το αλεύρι για το φόβο των ζωυφίων (έχω βρει αρκετές φορές)
- προσθέτουμε αλάτι, ζάχαρη και μαγιά στο αλεύρι (πάντα μετά το κρησάρισμα διότι δεν χωράνε από την κρησάρα) και τα ανακατεύουμε
- ρίχνουμε τα στερεά στα υγρά και ανακατεύουμε στην αρχή με κουτάλα και μετά με το χέρι, δεν ζυμώνουμε ούτε επιμένουμε, αρκεί να ενσωματωθούν τα υλικά
- μαζεύουμε με τη σπάτουλα τα υπολείμματα της ζύμης από τα τοιχώματα και σκεπάζουμε με τη μικρή λεκάνη



- αφήνουμε 10 λεπτά στην άκρη να ξεκουραστεί
- μετά τα 10' ξεσκεπάζουμε τη ζύμη και αρχίζουμε να τη διπλώνουμε ως εξής: βάζουμε το χέρι κάτω από τη ζύμη, τη φέρνουμε πάνω προς το κέντρο και την πατάμε προς τα κάτω
- στρίβουμε τη λεκάνη (στρίβουμε τη λεκάνη με σκοπό να σηκώσουμε τη ζύμη από κάθε μεριά) διπλώνουμε, ξαναστρίβουμε τη λεκάνη διπλώνουμε κ.λπ. 12 με 16 φορές και στο τέλος τουμπάρουμε τη ζύμη



- κάνουμε 1 τρύπα στο κέντρο για να θυμόμαστε σε ποιό δίπλωμα είμαστε, σκεπάζουμε και αφήνουμε για 10'
- επαναλαμβάνουμε άλλες τρεις φορές





- διπλώνουμε ξανά, τουμπάρουμε τη ζύμη, κρησαρίζουμε αλεύρι σκεπάζουμε τη ζύμη και αφήνουμε να φουσκώσει για 1 ώρα


- μετά από την μία ώρα θα έχει φουσκώσει αρκετά για να αισθανθούμε περήφανοι


- ρίχνουμε γροθιά στη ζύμη να ξεφουσκώσει και διπλώνουμε μέχρι να γίνει πάλι σφαιρική



- κόβουμε με το μαχαίρι κομμάτια ζύμης ~250γρ, τα βάζουμε στη μικρή λεκάνη και τα διπλώνουμε μέχρι να γίνουν σφαιρικά λαχταριστά καρβελάκια
- στρώνουμε λαδόκολα σε ταψί, βάζουμε τα 6 καρβελάκια (update2: με τη μεριά των διπλωμάτων να ακουμπάει στο ταψί) και τα χαράζουμε με κοφτερό μαχαίρι
- κρησαρίζουμε αλεύρι πάνω από τα καρβελάκια (όποιος θέλει μπορεί να κάνει 1 καρβέλι ή φραντζόλες)


- σκεπάζουμε το ταψί με άλλο ταψί και αφήνουμε για 20 λεπτά


- μετά τα 20' βάζουμε ένα άδειο κατσαρόλι στον πάτο του φούρνου, τοποθετούμε τη σχάρα στη 2η θέση από κάτω και προθερμαίνουμε το φούρνο (αντιστάσεις πάνω κάτω στους 250 βαθμούς) και περιμένουμε ακόμα 20 λεπτά


- μετά από τα δεύτερα 20’ μειώνουμε τους βαθμούς σε 180, ρίχνουμε ένα ποτήρι νερό στο κατσαρόλι και βάζουμε το ταψί στο φούρνο για 40 λεπτά (εξαρτάται από τη δύναμη του φούρνου, εμένα δεν είναι πολύ της προκοπής οπότε αν έχετε δυνατό φούρνο να έχετε το νου σας μετά τα 30 λεπτά να ελέγξετε μην σας καούν τα ψωμάκια)
- φυσικά δεν ανοίγουμε το φούρνο πριν περάσουν 30 λεπτά εκτός κι αν θέλουμε να πάει στράφι ο κόπος μας. Το ψωμί είναι έτοιμο αφενός όταν έχει το σωστό χρώμα και αφετέρου όταν ο ήχος, αν το χτυπήσω από κάτω, είναι κούφιος
- το ψωμί είναι ό,τι πιό ΤΕΛΕΙΟ έχετε δοκιμάσει, ελαστική ψίχα που δεν τρίβεται και γεύση αξεπέραστη! και ΔΕΝ ΖΥΜΩΣΑΜΕ!





υγ. τα μυστικά για το δίπλωμα και το κατσαρόλι στο φούρνο τα διάβασα σε αυτό το βιβλίο 


Wednesday, May 2, 2012

... μαζί με τ' άλλα ζώα

Με ρώτησες τι θα ψηφίσω. Κι εγώ πριν μέρες είχα ρωτήσει κάποιον ακριβώς το ίδιο.
Σου απάντησα κάτι που σε ξάφνιασε δεδομένης της, μέχρι πρότινος, πολιτικής μου (ο Θεός να την κάνει) θέσης.

Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία τι θα ψηφίσω, στέκομαι όμως στο σκεπτικό που με οδήγησε στην απόφαση αυτή που θαρρώ πως έχει μεγάλη σημασία αν σκεφτείς πως είμαι γυναίκα με δύο παιδιά, 2 και 7 ετών.
Αισθάνομαι πως ήρθε η ώρα να κάνουμε κάτι παραπάνω από το να προσπαθούμε να κρατήσουμε όρθιο τούτο το οικοδόμημα. Τα συστήματα έχουν αποτύχει οικτρά, οι άνθρωποι έχουν γίνει αναλώσιμοι, το χρήμα κυριαρχεί, διαφεντεύει, αποφασίζει.
Δεν έχω εμπειρία σε πολιτικά-οικονομικά κείμενα, συχνά χρειάζομαι λεξικό για να καταλάβω τι ακριβώς εννοεί μια φράση αλλά αυτό που νοιώθω είναι πως αν δεχτούμε τώρα όσα θέλουν να μας επιβάλλουν είμαστε χαμένοι, κατεστραμμένοι, σκλάβοι σε μια επιχείρηση που δεν μας υπολογίζει παραπάνω από το εξάρτημα μιας μηχανής.


Αν με ρωτάς λοιπόν τι θα ψηφίσω μάθε πως το μόνο που θέλω είναι να διαλυθεί αυτό το στρεβλό πράγμα που μας συνθλίβει. Διότι μπορεί εγώ να έχω ακόμα δουλειά, μπορεί ο άντρας μου να έχει ακόμα δουλειά αλλά η Ελλάδα είναι κάτι παραπάνω από εμένα και τον άντρα μου.




υγ. στο προφορικό λόγο όλο το παραπάνω είχε πολλές εξάρσεις και κακές λέξεις τού τύπου "να παν να γαμηθούν", "στάχτη και μπούρμπερη", "επανάσταση εδώ και τώρα", "να διαλυθεί το σύμπαν", "αφού θέλουν να μας γονατίσουν ας πάρουμε κι άλλους μαζί μας" που στο γραπτό λόγο δεν ταιριάζουν, ή μήπως ταιριάζουν;


Thursday, January 5, 2012

ψωμί

Η κοπέλα που κρατάει τον Παναγιώτη έχει καταγωγή από Μαρόκο και υπηκοότητα Λιβάνου. Σήμερα γύρισα σπίτι και βρήκα να έχει φτιάξει ψωμί. Τη ρωτάω "Ναίμα, έφτιαξες ψωμί;" "Ναι" μου λέει. Μέχρι να της πω ευχαριστώ δεν τολμούσε να με κοιτάξει στα μάτια. Η πρωτοβουλία της αυτή την είχε αφήσει εκτεθειμένη σε μένα. Σχεδόν έβαλα τα κλάματα. Η Ναίμα είναι ένα κορίτσι τόσο αξιοπρεπές που για να κάνει την υπέρβαση και να εκθέσει τον εαυτόν της σε πιθανή δική μου δυσαρέσκεια ("ποιός σου είπε πως μπορείς να χρησιμοποιείς το φούρνο;" και άλλα τέτοια υποθέτω) σημαίνει πως μας αγαπάει. Πως είμαστε καλοί άνθρωποι. Πως της έχουμε φερθεί όπως θα θέλαμε να μας φερθεί (ότ)αν βρεθούμε στη θέση της.